Vanochtend vertrokken wij al om 7 uur met de bus voor de eerste excursie. Op het programma stonden de tunnelstelsels van Cu Chi en de Grote Tempel van Cao Dai. De duizenden motorfietsen die je vanuit
de bus voorbij ziet komen blijven indrukwekkend. Gisteren dacht ik er al veel te zien maar vandaag zag ik zelfs lange files van alleen maar motortjes. Ho Chi Minhstad telt dan ook naast zijn 12
miljoen inwoners ongeveer 4 miljoen motorfietsen. Na twee uur rijden komen wij aan in Ci Chi. Het tunnelstelsel dat wij daar te zien kregen speelde een sleutelrol bij het verslaan van de Amerikanen
tijdens de Vietnam oorlog. Het stelsel bestaat uit meerdere lagen die verschillende ruimtes met elkaar verbinden en is wel 200 kilometer lang. De ingangen waren goed verborgen en vaak zo smal dat
daar alleen een Vietnamees in past. Toch bijzonder dat je met een tunnelvisie het machtige leger van de wereld kan verslaan. Naast de tunnels kregen wij ook verschillende boobytraps te zien die ook
gebruikt werden tegen de Amerikanen. Vol enthousiasme vertelde onze gids (Hay) waarom een boobytrap met pennen, die bedoeld is om je te doorboren met pennen bij het open doen van een deur, uit twee
delen bestond. De twee delen zijn met een scharnier verbonden zodat als de Amerikaanse soldaat het bovenste gedeelte zou tegenhouden hij in ieder geval geen kinderen meer zou kunnen krijgen door het
onderste gedeelte met de pennen. Hay vertelde dit al lachend maar de frustratie over de Vietnamoorlog en de trots van zijn land waren duidelijk van zijn gezicht af te lezen. Na zelf nog 25 meter door
een stuk tunnel te hebben mogen kruipen zijn we met de bus naar de Grote Tempel van de Cao Dai gereden. Cao Dai is een Vietnamese religie die alle 'goede' zaken van het Boeddhisme, katholicisme,
taoïsme, confucianisme en de islam zou bevatten. Bij het uitdoen van mijn schoenen zag ik opeens een reisgenoot van de Tibet/Nepal reis. Was de wereld tijdens mijn vlucht van gisteren nog zo groot
vandaag bleek die toch weer klein te zijn. In de Grote Tempel hebben we een mis bijgewoond waarbij veel werd gezongen. Opvallend waren de kleuren van de gewaden. De gele, blauwe en rode gewaden staan
symbool voor de verschillende religies waaruit de Cao Dai is ontstaan. De tempel zelf gaf mij weer een Efteling gevoel zoals ik dat ook in Miskou had; een hoop kitsch. Zojuist hebben we een heerlijke
lunch gehad met natuurlijk weer loempia's maar ook vele andere gerechten. Met de bus zijn we nu weer onderweg naar Ho Chi Minhstad waar wij met de bus ook nog een rondtoer gaan doen lang de
belangrijkste gebouwen. De conclusie van vandaag is in ieder geval dat een tunnelvisie niet altijd nadelig is en dat je van verschillende religies een vlaflip kan maken die goed kan smaken.
Reacties
Reacties
Jolice
12 nov. 2012, 15:39
Ha die Bas! Weer heel veel gezien dus! Allemaal indrukwekkende dingen die je boor altijd bij blijven neem ik aan. En dan ben je nog maar aan het begin van jouw reis. Dat belooft nog wat. Maar wel vroeg op hoor! Moet ik niet aan denken als pensionado! Groetjes maar weer! Mam
Luit
12 nov. 2012, 21:28
Leuk om dit soort belevenissen te lezen.
Een hele leuke en goede tijd toegewenst en ik blijf je volgen
Groet, Luit
Mariska
12 nov. 2012, 22:28
Dol op reis-blogs. Keep them coming.
Kan ik me abonneren op de updates? (oh ja zie nu onderstaand, duh...)
Kijk je even uit naar leuke fietsroutes?
Hoor dat het daar uitstekend fietsen is.
Happy travels!
Marjan
13 nov. 2012, 19:52
Hee Bossenga!
Leuk om op deze manier op de hoogte te zijn van je reisbelevenissen!
We zullen je blijven volgen.
Groetnis Marjan
Theo Hans
13 nov. 2012, 23:24
Hee Bassie,
wat weer een wonderlijke ervaringen in dat grandioze Azië. Loempia's met stokjes, Miskou, Billy Joel in your mind, pennen ter castratie, kruipen met je 2 meter in een Vietnamees sluipdoorgangetje... Geniet drvan en blijf gezond. Tot in december!