Gisteravond om 19:30 stapten wij in de nachttrein naar Nhantrang. Nhatrang ligt aan zee en is vanwege de stranden, ligging en koraal erg populair onder toeristen die vooral via een rechtstreekse vlucht uit Moskou arriveren. De couchette bestond uit vier bedden en had zelfs een televisiescherm. Dit was beter dan ik van de nachttreinen in China gewend was. Daarnaast was de hele coupe voor de groep en hadden wij dus geen last van rochelende Aziaten. Zoals ik ook kende van de China reis is het reizen in een nachttrein met een groep erg gezellig. Pas om een uur of 1:00 werd het laatste blikje bier leeg gedronken en kon ik gestrekt gaan. Gezien de beperkte lengte van het bed was dat helaas niet helemaal mogelijk. Toch kon ik goed slapen door met behulp van de iPhone naar het requiem van Mozart te luisteren. Al drie jaar helpt mij dit in slaap in het vliegtuig of in de trein met en zonder slaappillen. Helaas bereikte de trein al om 5:00 uur onze bestemming en werden wij 5 minuten van te voren gewekt middels een vrolijk klinkende Vietnamese vrouwenstem met muzikale begeleiding. Hierbij was het dus direct noodzakelijk om op te staan en alles in de tas te douwen. Met de bus werd de groep in brakke toestand naar het hotel gebracht. Na het douchen en ontbijten zijn we naar een boot gebracht. De boot bracht ons naar een eilandje waar we al snorkelend konden genieten van het prachtige koraal. Nadat we weer op de boot kwamen werd er een zeer uitgebreide lunch op de boot geserveerd. Inmiddels was het gaan regenen en waaien waardoor de lunch niet de meest geweldige ervaring was. De boot bewoog door de wind zo sterk dat niemand echt meer honger had. Daarnaast waaide de regen naar binnen waardoor het ook koud was. Hoewel het de bedoeling was bij een tweede plek te gaan snorkelen zijn we na de lunch maar weer terug gevaren naar het hotel. 's Avonds zijn we wezen eten in een BBQ restaurant. Dit restaurant was een soort gourmet gelegenheid waar in plaats van spiritus houtskool werd gebruikt om het vlees op de tafel gaar te maken. Het op tafel BBQ'en was voor mij een nieuwe ervaring. Omdat onze gids Huy enigszins aangeschoten was zijn wij tijdens het eten zo'n tien keer gaan proosten met de luide kreet "Jo" wat Vietnamees is voor proost. Na het eten zijn we met de taxi naar naar café "Crazy Kim" gebracht. Mede dankzijn de twee cocktails die geserveerd werden in een emmer werd dit een gezellige avond. Op de terugweg naar het hotel bleek het nog steeds gigantisch te regenen. Dit doet het inmiddels al 8 uur non stop. Morgen zitten we in hetzelfde gebied en het is dus te hopen dat het weer beter zal zijn.