Om 8:30 vertokken we richting Chivay. De bus vervoerde ons door een woestijnachtige pampa met kuddes lama's, alpaca's en vicûna's. Het was een prachtig gezicht om deze beesten in kuddes te zien grazen met op de achtergrond besneeuwde toppen. Op de bergpas met het hoogste punt 4900 meter zagen we een landschap van vele op elkaar gestapelde stenen. Ook tijdens een pas in Tibet had ik dit gezien. Ook hier had het een een religieuze reden. Op deze hoogte bleek het zeer koud te zijn en begon het zelfs te sneeuwen. Een rare gewaarwording als je net uit de warme woestijn komt. Om 14 uur arriveerden we in een regenachtig en koud Chivay. Chivay ligt op 3600 meter en is een toeristisch dorpje waar de vrouwen in klederdracht lopen en is het begin van de cañón del colca. Na aangekomen te zijn in het hotel gingen we door de regen en de vrieskou naar een restaurantje. Na wat eten en een warme chocolademelk ben ik samen met een reisgenoot het dorpje gaan verkennen en hebben we een heuvel beklommen met een inca uitkijkpost. Gelukkig was het weer inmiddels wat beter geworden en zagen we het prachtige landschap vele besneeuwde toppen. In de avond zijn we naar een sterrenwacht gegaan waar we met telescopen Mars, Saturnus en de maan konden zien. Vooral de maan met de vele kraters was fascinerend om te zien. De volgende dag vertrokken we al om 6:30 om in de cañon del Colca de condors te bekijken. Deze cañón is de op een na diepste van de wereld met een hoogte verschil tot 3200 meter. Condors zweven op thermiek bellen en dat gebeurt doorgaans vroeg in de ochtend. Gelukkig was het helemaal helder. De route naar de plaats waar we de condors zouden proberen te zien was prachtig. Duizenden hectares terrassen, besneeuwde toppen en vele kleuren groen maakten het uitzicht geweldig. Aangekomen op de plaats waar we de condors mogelijk zouden zien waren er helaas nog geen condors te bekennen. Om meer kans te maken de condor toch te zien volgende ik onze gids Andy die als een gek via een wandelpad naar een ander uitzichtpunt aan het lopen was. Gezien de hoogte was het snel wandelen best een opgave. Opeens zagen we in de verte 5 condors vliegen boven het andere uitzichtpunt waar Andy naar toe aan het wandelen was. Toen we behoorlijk buitenadem bij het andere uitzichtpunt arriveerden bleken de condors gevlogen of eigenlijk weg gezweefd te zijn. Al snel dachten we dat we deze unieke gier, met het grootste vleugeloppervlak onder de vogels, niet zouden zien. De opluchting in de groep was dan ook groot toen er na een half uur wachten toch een condor verscheen. Het was een zeer bijzondere ervaring om deze gigantische vogel met een kale kop en het wild te zien in deze prachtige omgeving en dat ook nog eens op dierenpndag. En godzijdank heb ik er ook nog een goede foto van kunnen maken.